Afgelopen dinsdagmiddag ging bij Larissa de telefoon. Een expert belde met een spoed opdracht voor een tijdelijke woonruimte voor een moeder met haar zoon uit een klein boerendorpje met minder als 2000 inwoners. De verzekerden waren plaatsgebonden waardoor uitwijken vrijwel geen optie was. Wij hadden zelf allemaal eerlijk gezegd nog nooit van het dorpje gehoord maar een uitdaging gaan wij zeker niet uit de weg.
De verzekerden dreigde de volgende dag op straat te staan en dus was de nood naar een tijdelijke woonruimte erg hoog.
Vol gas zijn Larissa en Rozemarijn gaan zoeken en gaan rond bellen en wat denk je.. na 4 uur konden wij een tijdelijke woonruimte aanbieden op 1 minuut afstand van hun eigen woning.
Wauw, dit was zeker wel een record! Wij hebben direct contact opgenomen met de schoondochter van de verzekerden, die als contactpersoon diende voor de familie, om het goede nieuws te vertellen. Wij kunnen wel zeggen dat dit een grote opluchting voor hun was.
De volgende ochtend gingen de verzekerden de sleutels van hun tijdelijke woonruimte ophalen en konden zij eindelijk een beetje tot rust komen.
Vandaag hebben wij nog contact gehad met de schoondochter van de verzekerden om te kijken of alles goed was verlopen.
Gelukkig was dit het geval en sloot zij het gesprek af met de woorden “Ik ben stiekem wel een beetje jaloers, ik zou er zelf ook zo willen wonen”.
Een mooier compliment om de week mee af te sluiten is er niet.
